W czasie Kongresu Eucharystycznego trwającego w naszej diecezji, będziemy poznawać Eucharystię krok po kroku przez najbliższe siedem miesięcy, począwszy od września. W naszych parafiach przed każdą niedzielną Mszą św. będą czytane katechezy omawiające poszczególne części Mszy Świętej, czyli tzw. liturgię słowa i liturgię eucharystyczną i obrzędy wstępne i końcowe. Autorem tych katechez jest liturgista ks. dr Maciej Maciukiewicz, Wicerektor WSD w Ełku. Niech odkrycie niezwykłej duchowej rzeczywistości, która kryje się w symbolicznych czynnościach Eucharystii, pozwoli nam doświadczyć obecności żywego Boga, pragnącego nakarmić nas do syta swoim Słowem i Ciałem.
- PROCESJA WEJŚCIA
Momentem rozpoczynającym każdą Mszę Świętą jest procesja wejścia, której zazwyczaj towarzyszy pieśń na wejście. Słowo „procesja” pochodzi od łacińskiego słowa procedere, które oznacza: „iść”, „postępować naprzód”, „kroczyć dalej”.
Sama procesja w liturgii Kościoła pochodzi z rytuału świeckiego: w czasach rzymskich cesarz w asyście różnych dostojników wchodził do bazyliki, w której witał go zgromadzony lud. Odbywało się to w oprawie światła i kadzidła. Obyczaj ten bardzo szybko przyjęto do rytuału kościelnego. Pierwszym celem procesji na wejście jest więc przywitanie kapłana, który podczas Eucharystii uosabia i reprezentuje samego Pana Jezusa. Przewodniczący liturgii kapłan ma delegację z obydwu stron – jest reprezentantem Chrystusa, a jednocześnie reprezentantem całego zgromadzenia liturgicznego.
Procesja na wejście ma też drugie znaczenie. Przypomina, że nasze życie jest duchową podróżą, nieustanną pielgrzymką do Ziemi Obiecanej, czyli do nieba, oraz że to niebo w jakiś tajemniczy sposób uobecnia się już na ziemi w czasie każdej Eucharystii. Naszym znakiem pragnienia spotkania z Bogiem na Eucharystii jest po prostu pieśń na wejście, towarzysząca procesji kapłana w asyście liturgicznej.
Gdy procesja przechodzi obok nas, warto zwrócić uwagę na różne znaki, mające przypominać nam o obecności Boga pośród swego ludu. Pierwszym takim znakiem jest krzyż. Oznacza on przychodzącego do naszego zgromadzenia Chrystusa. Procesja podąża za krzyżem tak, jak Kościół stara się podążać za Jezusem Chrystusem poprzez wieki. Krzyż oznacza również, że Pan przychodzi, aby dokonać ofiary. Aby o tym nie zapomnieć, wpatrujemy się w krzyż.
Procesji często towarzyszą zapalone świece. Przypominają one, że idąc za Panem, który jest naszym „światłem i zbawieniem”, nigdy nie zabłądzimy, bo On rozproszy największe ciemności. Bardzo głębokie jest również znaczenie kadzidła stosowanego podczas liturgii. Jest ono symbolem naszej modlitwy, która wznosi się do Boga jak dym powstały z jego spalania. Dym unoszący się z kadzielnicy pozwala nam uzmysłowić sobie, że W ten sposób każda nasza modlitwa unosi się do nieba. Okadzenie przedmiotów (np. krzyża) oznacza boski szacunek wobec tego, kogo one oznaczają. Okadzenie podczas liturgii niejako zapewnia nas, że śmierć i szatan nie mają tu wstępu, bo między nami znajduje się właśnie zmartwychwstały Chrystus, a my należymy do Niego.